Buenos Aires
Door: ik
Blijf op de hoogte en volg Rina
07 Oktober 2017 | Argentinië, Buenos Aires
info: La Recoleta Cemetery
Rond het jaar 1822 is deze buitengewoon deftige begraafplaats opgericht naast de kerk van Onze Lieve Vrouw van Pilar. In het Spaans noemt men dat ‘Catedral-Basílica de Nuestra Señora del Pilar’. De begraafplaats en kerk liggen in de culturele wijk Recoleta. Een aantal begraafplaatsen zijn toebedeeld aan bekendheden zoals Evita Perón, presidenten van Argentinië, schrijver Jose Hernandez en een aantal Nobelprijswinnaars. Sommige van de graven zijn ontworpen door vooraanstaande beeldhouwers. Niets lijkt er te gek.
Na de begraafplaats loop ik verder en relax even in Plaza de las Naciones Unidas y Floralis bij het beeld Floralis Generica.
info: Het beeldhouwwerk, gemaakt door de Argentijnse architect Eduardo Catalano (1917-2010), is gelegen in het midden van het park. Het is een grote bloem van roestvrij staal, met aluminiumskelet en gewapend beton, dat naar de lucht kijkt, en uitstrekt tot zijn zes bloemblaadjes. Het weegt achttien ton en is 23 meter hoog.
Ik vervolg mijn zwerftocht en zie dat ik langs allerlei ambassades loop. Daarna kom ik in een woonwijk en drink er een kopje thee op het terras in de zon. Mijn korte broek ligt helaas nog thuis. Het was vanochtend bewolkt. Nu schijnt de zon en is mijn lange broek best wel warm. Desalniettemin geniet ik uiteraard wel van het zonnetje.
In de wijk Palermo zoekt ik het huis op waar de B&B was uit de serie 'Julia's Tango'. De serie was in 2007 op tv. Het huis vind ik en het ziet er niet meer zo fraai uit, het is 'besmeurd' met graffiti. Ik maak er wat foto's en wandel door Palermo. De sfeer is er goed en de straatjes zien eruit zoals ik mij Buenos Aires had voorgesteld. Dit zal uiteraard komen door de serie, want die speelde zich hier af. Op een plein zit ik nog even in de zon voor ik aan de trip naar huis begin. Om twaalf uur was ik aan de wandel gegaan en om vijf uur kom ik mijn appartement weer binnen. Ik wil nog even boodschappen doen en dat doe ik direct, want als ik ga zitten kom ik niet meer overeind ben ik bang. Gisteren was ik op zoek naar een supermarkt, blijkt er gewoon eentje hier in de straat achter het appartement te zitten. Ik denk twee minuten lopen. Dat had ik gisteravond niet gezien. De supermarkt heeft zelfs twee verdiepingen. Met de roltrap omhoog ga je naar de versafdeling. Ik sla groente in voor mijn avondeten en wat water en ga thuis koken. Eigenlijk was ik dit niet van plan. Het gasfornuis met (gas)oven werkt niet meer. Het staat er nog wel, zonder gaspitten. Op het gasfornuis staat een elektrische oven met daarbovenop twee elektrische kookplaten aan vast. Dit leek me niet wat om op te koken. In Palermo wilde ik wat eten in een vegetarisch restaurant, maar deze was om vier uur dicht. Het goede eetritme heb ik nog niet te pakken. Ik ontbijt met havermoutprut met noten en fruit. Onder het wandelen heb ik een appel of banaan of wat koekjes en om vier uur krijg ik trek. Maar dan ben ik te laat (of te vroeg) om in een restaurant te eten; of ik moet een pizza gaan eten, dat kan altijd. Om acht uur nog weg te gaan, trek ik vandaag niet meer. Daar ben ik te moe voor. Blij dat ik zit, geniet ik van mijn bakschotel van zoete aardappel, pompoen, wortel en paprika.
Vanochtend, net als gister, rustig opgestaan zonder wekker. Na het ontbijt weer op pad. Om elf uur ga ik uit huis. Dit keer neem ik de metro naar Plaza del Mayo.
info: Plaza de Mayo (Meiplein) is een bekend plein in de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires. Het plein kan het politieke centrum van Buenos Aires en zelfs van heel Argentinië worden genoemd. Het plein is vernoemd naar de Mei-revolutie van 1810, waarna Argentinië onafhankelijk werd van Spanje. Door de jaren heen hebben hier belangrijke politieke evenementen plaatsgevonden.
Op het plein wandel ik wat rond. Het is duidelijk te zien dat het hier een 'politiek gebeuren' is. Het Casa Rosada is afgezet met een scherm en door een paar openingen kun je verder wandelen. In de openingen staat politie. Verder lopen er hier veel 'pakken' op straat. Grote bankgebouwen en andere grote kantoren zie ik en een museum en een kathedraal; wat een Romeinse uitstraling heeft.
info:
Casa Rosada: Het letterlijk vertaalde roze huis is de officiële werkplek van de president van Argentinië. Dit opmerkelijk gekleurde herenhuis ligt aan het Plaza de Mayo waaraan meerdere politieke instellingen gelegen zijn. De voormalige president Sarmiento had de roze kleur bedacht om zo vrede te kunnen creëren tussen ‘rode’ federalisten en ‘witte’ Unitaristen. Een bijzondere feit is te weten dat Evita Perón het volk vanaf het balkon van Casa Rosada heeft toegesproken.
Catedral Metropolitana de Buenos Aires: is de belangrijkste katholieke kerk in Buenos Aires , Argentinië . Het is gelegen in het stadscentrum, met uitzicht op Plaza de Mayo , op de hoek van de straten van San Martín en Rivadavia, in de wijk San Nicolás . Het is de moederkerk van het aartsbisdom van Buenos Aires en de primatiale kerk van Argentinië.
Na dit plein wandel ik verder. Thuis had ik gedacht de metro te nemen naar de wijk San Telmo. Ik zie borden staan dat het tien minuten lopen is en ik loop die kant op. In de wijk zie ik ook een enkele gids toeristen rondleiden. Het is een oude wijk. Ik vind het er wat armoedig uitzien. Op Plaza Dorrego aangekomen hoor ik muziek en ik zie een danspaar tussen de terrassen zwieren. Jawel: de tango. Ik ga in de zon, en in korte broek en shirt, op het terras zitten en geniet van de dans, de muziek en een heerlijke salade.
info: San Telmo
In deze oudste wijk van Buenos Aires staat de Tango centraal. Op verschillende plekken is de dans te leren. Het allerleukste om deze dans te aanschouwen is als ‘s avonds de muziek door de straten klinkt en er spontaan een dans ontstaat tussen de bezoekers waar de passie van afdruipt. Her en der in de wijk zijn ook straatartiesten te vinden die de hakken laten klinken op de geplaveide oude pleinen en straten. Verdeeld in de wijk zijn een aantal interessante musea te vinden, antiekwinkels en galeries met opmerkelijke kunst.
Deze info had ik thuis opgezocht. Ik vind de tekst een beetje te positief voor wat ik heb gezien. Ik was er dan ook niet 's avonds. Maar dan nog. Ik vind het wat vergane glorie daar.
Na San Telmo gaat mijn tocht verder naar de wijk La Boca. Wat ik ervan heb begrepen is dat de mensen in de arme wijk de huizen zijn gaan verven om het arme leven daar wat meer kleur te geven. Onderweg kom ik langs het voetbalstadion en naast het stadion zie ik de eerste gekleurde huizen...in het geel / blauw van de club. Ik wandel door de straten waar wat gekleurde huizen staan om uiteindelijk in het toeristische deel uit te komen. Hier staan veel kraampjes en in de gekleurde panden zitten voornamelijk souvenirwinkels. Ik koop verse jus d'orange; geperst waar je bij staat, en ga op een bankje aan het water zitten bij de oude haven.
info: Caminito in La Boca
Het pure leven van Buenos Aires is terug te vinden in de kleurrijke wijk La Boca vlakbij de zee. Cultuur, muziek en de beroemde Tango dans smelten hier volledig samen. Met name in de bekende Caminito straat. Dit deel van de wijk is voornamelijk voetgangers gebied. Veel verhalen van de mensen en hun leven worden doormiddel van straatkunst op de muren en wanden verteld. Her en der bieden kunstenaars met een kraampje hun producten te koop aan. En zodra er muziek klinkt wordt er gedanst.
Na mijn overheerlijke jus d'orange wandel ik nog wat langs kraampjes en door winkeltjes. In een van de souvenirwinkeltjes staat een meisje van een jaar of achttien en ze begroet mij met Hola Chica = hallo meisje. Tsja, volgend jaar wordt ik vijftig en dan zegt ze chica, hahaha. Ik zie het maar als compliment. In de winkel ernaast verkopen ze ook prachtige leren laarsjes en schoenen met bloemenprint. Helaas waren die te smal voor mijn voeten, anders had ik ze zeker gekocht. Na mijn winkelervaringen begin ik aan mijn wandeltocht naar de dichtstbijzijnde metro. Ik kan natuurlijk ook met de bus, maar dat vind ik niet zo leuk. Ik houd er niet van om alleen maar de toeristische dingen te zien. Zo wandelend door de stad zie en voel ik de stad. Daar houd ik van; sfeer proeven. Na veertig minuten ben ik bij het metrostation en wurm mij de overvolle metro in. Ik sta vastgedrukt tegen de deuren aan, maar goed; ik ben binnen.
Rond zes uur was ik weer thuis en na nog wat van mijn bakkunsten van gister gegeten te hebben, zit ik op de bank met een kopje thee mijn ervaringen Buenos Aires te typen. Foto's heb ik genoeg gemaakt, alleen met de wifi hier kan ik niet zo snel foto's uploaden en ook alleen maar foto's van 3 mb of minder. Het resultaat van wat is gelukt zul je zo wel zien.
Ik ga daarna weer verder in Harry Potter, wat ik zowaar nog leuk vind ook. Goed idee mijn meis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley