Aankomst O'ahu

Gisteren, zaterdag 25 juni, ben ik geland in Honolulu en aangekomen in mijn appartement in de Makaha Valley. Dus gister ook vertrokken uit Kona. Ik vertrok op tijd uit het appartement, want ik had op internet bij het boeken van de auto aangegeven dat ik om 12 uur de auto in zou leveren. Eerst even getankt, omdat ik de auto met volle tank moet inleveren en vervolgens door naar het vliegveld. Omdat ik de auto opgehaald had in Hilo en weer inleverde in Kona moest ik 98 dollar extra betalen. Krijg ik daar de rekening en zal er 141 dollar van mijn rekening afgaan (alles met credit card hier) Nou dat dacht ik dus niet. De dame verwijst me naar kantoor. Daar vertelt mij de baliedame dat ik de auto 18 minuten te laat heb ingeleverd. Nou ik snap er niks van want ik was toch echt om 12 uur daar. Om precies te zijn 12.03 uur. Blijkt dat ik de auto in Hilo om 11.46 uur heb opgehaald en ik om 11.45 uur moest inleveren in Kona, zo staat het ook in mijn papieren. Tsja ik had 12 uur in mijn hoofd. En omdat ik dus te laat ben, rekenen ze een dag extra, voor 43,50!! Lekker dan, ik had die auto gehuurd voor 26 dollar per dag. GRRRRR. Maar ja ik had dat sowieso moeten betalen, want ik was 3 minuten over 12. Ik weet wel zeker dat ze daar ook zo streng in zijn. Ik ben hier toch echt wel vijf minuten chagrijnig over en dan besluit ik het los te laten. Wat heeft het voor zin.

Op het vliegveld check ik in en dan blijkt dat ik 25 dollar moet betalen voor mijn bagage. Huh, dat hoefde ik de heenvlucht niet, wat is dit nou weer. De dame met de vrolijke blauw/witte hawai’i blouse (dus personeel) legt uit dat het niet hoefde de heenreis omdat ik op doorreis was vanaf een andere bestemming. Nou de logica ontbreekt mij volkomen. Maar goed, ik geef mijn credit card wel weer. Geen probleem, daar is dat ding tenslotte voor.

De vlucht is maar drie kwartier en op het vliegveld van Honolulu zie ik bij de bagageband een plattegrond. Daar zoek ik de autoverhuurlokatie op en als ik mijn backpack weer veilig op mijn rug heb, loop ik naar buiten. Buiten vraag ik voor de zekerheid nog even na welke kant ik op moet en loop in de richting waarnaar de dame wijst, zelf was ik toch echt naar links gegaan ipv rechtdoor. Maar nergens zie ik de autoverhuurbedrijven. Ik kom op een parkeerplaats waar ik lopend niet af mag, nou ik wil nog niet dood, dus dat doe ik ook echt niet; zeer drukke weg namelijk. Ik vraag nog maar een keer, daarvoor heb ik mijn mond mee nietwaar en ik moet dus door de parkeergarage. Jaaa, ik zie de kantoortjes. Maar niet van het bedrijf Dollar. Daar heb ik mijn andere auto’s ook gehuurd hier op Hawai’i. En weer vragen uiteraard. Dollar? Dan moet je met de shuttlebus, een rode bus en dan moet je daar bij de mensen daarginds wachten. Tuurlijk logisch. Welja, ik weer terug. Ga bij de mensen staan en vraag nog maar weer. Dollar? Nee, dan moet je verderop gaan staan, er komt een witte shuttlebus. Rood of wit, het maakt mij niet uit, maar ben het toch wel zat nu. Ik wil gewoon naar mijn auto. Gelukkig komt het busje niet zo, maar direct al en ik stap in. De chauffeur vraagt waar ik vandaan kom enzo en vindt mij ‘lucky you’ als hij van mijn 10 weekse wereldreis hoort. Dat vertel ik natuurlijk maar al te graag. De beste man zet mij een eind verderop bij Dollar uit.

Ik loop naar de balie en….. nee mevrouw u heeft een auto bij Thrifty gehuurd… aaahhh In dit soort gevallen mis ik toch wel een maatje die wat meer van de details is. Ik heb dit natuurlijk niet nagekeken op mijn voucher en na twee keer
Dollar, dacht ik gewoon... ik moet naar Dollar.. pffff Volgens de vriendelijke dame kan ik met de shuttlebus er heen iets verderop. Ik vraag of ik het niet kan lopen. 'Mevrouw gaat u met de shuttlebus.' Okay. Ik steek de weg over naar de shuttlebus; geen chauffeur. Ik kijk opzij en zie waar ik moet zijn, nog geen 5 minuten lopen. Raar mens.

Blij met mijn auto ga ik op pad. Ik moet via de Highway. Nou ik ben wel wat gewend maar, ik kom op een weg met zeven banen heen en zeven banen terug. Een 14-baansweg.!!! Oeps. Zo dit is echt apart. Bizar gewoon. Om eerlijk te zijn ben ik blij dat er telkens wat banen afvallen en ik uiteindelijk op een normale 4-baansweg rijd. Dan gebeurt het. Ik kijk opzij en zie de zon op de oceaan schijnen. Ik voel me zo vrij. Want dat is wat ik zo belangrijk vind in het leven. Vrijheid!! Ik ben echt zielsgelukkig. Uit het niets begin ik te huilen. Niet een traantje die over mijn wang biggelt. Maar gewoon hardop janken. Ik schrik er zelf een beetje van. Laat het gewoon gaan. Dit komt diep van binnenuit, uit mijn ziel, ja ik ben echt zielsgelukkig en super happy. Dit neem ik mijn hele verdere leven mee. Dit is echt fantastisch. Het voelt zooo goed en ben best trots op mezelf ook. Doe dit lekker toch maar even in mijn uppie. Yes. En laat die gelukstranen maar stromen. Het doet me goed.



Het is een mooi appartement hier, uitzicht op de bergen en op de oceaan. Wat wel apart is, dat hier pauwen rond lopen.
Ziet er mooi uit hoor, maar die beesten schreeuwen verschrikkelijk. Net krolse katers. Vannacht het ook wel gehoord. Dat zal wel wennen, neem ik aan.

Nu is het zondagmiddag en ik heb echt nergens zin in. Ben in de relaxstand en keutel hier wat in het appartement. Had bedacht om naar het strand te gaan, maar dan moet ik mij haasten en daar heb ik al helemaal geen zin in. Straks om vier uur heb ik namelijk afgesproken met de man waarvan ik dit appartement via home exchange heb geregeld. Dan zal ik wat tips krijgen over wat te zien op dit eiland en leuk om elkaar te ontmoeten. Hij komt ook naar mijn huis, dan kennen wij elkaar in ieder geval.

Toen ik de deur open deed omdat ik naar de afspraak ging, hing er een brief aan mijn deur. Ik had de auto niet netjes geparkeerd. Een achterband stond op de witte lijn. Nou dat mag dus niet... hahaha wat een overdreven gedoe hier. Maar goed, ik zal er op letten, anders krijgt Dennis wellicht gedoe dat hij van die rare gasten heeft.

Het is nu eind van de middag en ben net terug van wat eten en drinken met Dennis en een vriendin van hem uit LA. Het was gezellig. Ze kennen elkaar al 47 jaar en zij heeft hier ook gewoond. Allebei reizen ze veel en ik heb tips gekregen om wat hier te gaan doen. Fijn.

Na de afspraak even op het strand gezeten. Veel witte stranden hier had ik al gezien. Mooie brede stranden. Nou daar houd ik van. Gaat goed komen deze week.