Dolfijnen en schildpadden

Het is vandaag 21 juni 2016 en, deze dag ga ik nooit vergeten! Na een rustig snorkeldagje gisteren, vandaag weer de snorkel op en wat heb ik genoten. Fantastisch. Vandaag met dolfijnen gezwommen. Wat gaaf dit!!! De wekker gezet en om kwart over acht was ik op de haven. Zoveel boten en best groot, dus eerst even vragen waar ik moet zijn. Met zeven gasten en de kapitein en zijn maatje, een heer en dame van voor ik de 30 schat ik, gaan wij op pad. Ik had gedacht dat wij in zo’n grote overdekte (soort van) speedboot zouden gaan. Die zie je veel varen hier. Wij gingen in een grote speedrubberboot. Bij het instappen werd vermeld, dat het voorin de boot wat ruiger toegaat en achterin zit je rustiger. Nou voorin dat leek me wel wat. Ik ga dus voorin zitten. Roept een man vanaf de kant: 'she likes the rollercoaster, I can see that.' Haha, grappig. Uiteindelijk gaat het, vind ik, helemaal niet zo ruig of wild. Gewoon lekker hard over de golven heen.

Wij komen de haven uit en om de hoek zwemmen dolfijnen. Dat had ik niet verwacht, we zijn nog niet eens op weg. Zo mooi. Heel apart. Gewoon in het wild een hele groep dolfijnen. De boot gaat verder. Na een eind varen, blijken ze geen dolfijnen te hebben gezien en wij gaan eerst bij het Captain Cook monument snorkelen. Het verhaal wat ik hierover gehoord heb is dat Captain Cook met zijn bemanning voet aan wal zette op Big Island en door de inwoners werden ze als heiligen gezien door hun huidskleur. Hier hadden de donkere mensen nog nooit een blanke gezien. Toen een bemanningslid stierf, kreeg de bevolking door dat Cook en de bemanning niet onsterflijk en niet heilig waren. De locals vermoordden Cook en de bemanning. Nu staat er een monument daar waar hij aan wal ging.

Het snorkelen stond eigenlijk na de dolfijnen op het programma, maar bij gebrek aan dolfijnen dus eerst de kleine vissen. Drie kwartier dobber ik met snorkel door het water. Wat is het prachtig. Allerlei kleuren, soorten en maten. Na het snorkelen, varen wij weer terug. Op hetzelfde plekje, naast de haven stopt de boot. De dolfijnen zijn er nog en wij gaan uit de boot het water in. Nu had ik eigenlijk het beeld, dat je net als in het dolfinarium tussen de dolfijnen zou zwemmen en ze zou kunnen aanraken. Tsja, dit is natuurlijk wel in het wild. De dolfijnen zwemmen steeds in een cirkel. Wij snorkelen naar de dolfijnen. Als wij dicht in de buurt zijn, duiken ze onder water en zwemmen ze onder ons door. Prachtig. Ik heb ze heel goed kunnen zien en zelfs horen. Zo mooi. Als iedereen weer in de boot is, blijven de dolfijnen in de buurt en zwemmen zelfs onder de boot door. Ze springen uit het water en hebben blijkbaar plezier van zoveel aandacht. In de boot hebben wij ook plezier. De dame die ons begeleid roept enthousiast dat ze nooit zo dichtbij komen. Een cadeautje vandaag.

Blij en tevreden stap ik na dit avontuur in de auto op weg naar mijn volgende missie: schildpadden! Ondertussen weet ik dat ik de allereerste plek waar ik dacht dat er schildpadden op het strand zouden liggen, wel de juiste plek was. Ik kon toen geen pad vinden naar het water, zag alleen maar rotsblokken en het was zeven uur in de ochtend en helemaal niemand daar om te vragen, dus ben ik teruggegaan.

Ik bleef op zoek naar schildpadden en bij die andere stranden waren ze zeker ook, maar in het water. Nu weet ik dat ik via de andere kant van de haven naar het schilpaddenstrand kan, met dank aan Maurice. Ik parkeer mijn auto en loop naar het strand. Best groot daar en geen idee waar ik moet zijn. Ik loop naar rechts over de rotsblokken in het water en heb zo’n gevoel dat dit het niet is. Dus ik draai mij om en loop naar links, naar een zandstrand. Net als ik mij bedenk dat hier ook niets te zien is, zie ik twee meiden naar het water staren. Ik ga ernaast staan en zie al waar ze naar kijken: schildpadden! En niet eentje. Ik zie er zo al vier in het water. Tijdens het filmen van een schildpad zie ik in mijn ooghoeken dat er eentje het water uitloopt. Dat staat er dus ook mooi op. Wat bijzonder dit en wat prachtig. Dit is genieten. Onder de palmboom val ik in slaap en als ik een uur later wakker wordt zijn er veel meer schildpadden op het strand. Fantastisch. Ik geniet er nog even van en vertrek naar ‘huis’.

In de avondzon op het balkon geniet ik nog na. Wat voel ik mij goed hier. Niets hoeft, zo relaxt en het alleen op reis bevalt mij supergoed. Wat een vrijheid. Wat houd ik hiervan zeg. Ik ben een gelukkig mens. Denk niet dat ik terugkom.